برنامهریزی شهری و منطقهای مبسوط
نظریهای که شامل باغ شهر میشد اصل و منشأ طرح جامع بود به صورتی که فاکتورهای اقتصادی و اجتماعی را در ساختار خود در شکل یک شهر دربرداشت.
هاوارد در این طرح اولیهاش از باغ شهر بعنوان یک عضو در یک سیستم سکونتگاهی که «شهر اجتماعی» را میسازد. برنامهریزی منطقهای را نیز پیشبینی کرده است. اما این طرح اولیه اولین بار بوسیله پاتریک گدس بیان شد (Patric Coeddes ) او زیست شناس اسکاتلندی بود که «حوزه منطقه طبیعی» یا منطقه شهری را بعنوان واحد مناسب برای تجزیه و تحلیل نمودن محیط فیزیکی و انسانی پیشنهاد کرده بود.
گدس نیز فرآیند تشکیل (Conurbution) (منظومه شهری ماپیونوشهر) که همان ترکیب چندین هسته شهری جداگانه در داخل یک شهر؟؟؟ مثل شرة غیر قابل تشخیص میباشد را شرح داد. و روشهای برنامهریزی و کنترل رشد شهری برای تولید یک الگوی بهتر از توسعه را پیشنهاد کرد. گدس سعی نمود تا برنامهریزی علمی را انجام دهد بر پایة برنامههایی از تجزیه تحلیلهای سیستماتیک از اطلاعاتی که از محیطهای طبیعی و اجتماعی بدست آمده بود. با تأکید بر ضربالمثل معروفش تحت عنوان «بررسی قبل از برنامة نظریههای او در کتاب معروفش تحت عنوان «شهرها در تکامل تدریجی» در سال 1915 خلاصه شد، و تدریس او بیان شده و در کارهای عملی بسیار وسیع انجام شده که بصورت خیلی بزرگ و وسیع و بر حرفه برنامهریزی شهری تأثیر گذاشت. شاید معروفترین مرید آن لوئیس مامفورد نام داشت که آن نظریههای گدس را در ایالات متحده منتشر کرد او به همراه اشتاین و رایت دکترین بود و چند نفر دیگر اتحادیه برنامهریزی منطقهای آمریکا را در سال 1923 تأسیس کردند. این اتحادیه (RPAA) مفاهیم کلی برنامهریزی منطقهای را ترویج کرد و ارتقاء داد. روان برنامهریزی منطقهای شامل تجزیه و تحلیل رایت و عقاید توسعة منطقهای برای برنامهریزی مسکن و منطقهای نیویورک بود. اما نظریات غیر عملی (RPAA) با برنامه منطقهای مربوط به پیشنهادات عملی نیویورک مغایرت داشت، گرچه هر دو موافقت داشتند: نیاز بر تمرکز زدایی ما در شهر بعداً دایر شده و سرمایهگذاری شده توسط (Newyork RPA) که مواجه شد با یک برگزیده تجرای یک دوره مهم طولانی تأثیر گذار بر توسعه نواحی داشت.