صنعت

یکی از چشمگیر ترین ویژگیهای تاریخ ایران از سال 1317 تا 1340 نقش متقابل پیچیده‏ای بود بین نیروهای مختلف ایران که تلاش می کردند حکومت مشروطه و دخالت دولت های روسی و انگلیس را در ایران برقرار سازند. شاید بتوان هدف اصلی رضاشاه را در مورد ایجاد یک ارتش واقعی که بتواند موازنه داخلی را حفظ کند و مانع مهمی فرا راه دخالت مسلحانه بیگانگان باشد قبول کرد، می توان از اصلاحات وی سخن راند. نیاز اول رژیم رضاشاه پول بود. به خاطر احتیاج روز افزون به پول و برای نوسازی ارتش منابع جدید در آمد ضروری بود. صنعتی کردن کشور، افزایش تولیدات داخلی نیاز به تعداد بی شماری از افراد تحصیل کرده و تعلیم یافته داشت تا بتواند ضروریات یک ارتش نوساخته و توسعه صنعتی و رواج خدمات جدید و وابسته از قبیل بانکداری را برطرف سازد. که همین کار ضرورت توسعه و بهبود تسهیلات آموزشی و تربیت ایرانیان را در خارج از کشور پیش کشید و در این تلاش ملی همیاری و شرکت زنان نیز ضروری بود. به همین جهت مدارس، ادارات جدید دولتی، بیمارستان‏ها و یا هتلهایی ساخته شد. قشر عمده ای که مشکلاتی سر راه اجرای سیاسات رضاشاه به وجود می‏آورد.